W tym dziale chciałbym przybliżyć Wam muzykę ludową, jaka na przełomie XIX i XX wieku, towarzyszyła mieszkańcom Grzybna i większej części Ziemi chełmińskiej.
Skarbnicą melodii i pieśni z tego okresu jest zbiór jaki zapisał ksiądz Cyryl Karczyński (Sługa Boży), w czasie swojej pracy jako wikariusz w Grzybnie. Jego pracę wzbogacił w swojej książce pt. Ziemia Chełmińska, Władysław Łęga – duchowny, archeolog, etnograf, historyk i krajoznawca. O muzyce ziemi chełmińskiej pisze on tak:

„…w melodyce chełmińskiej przeważa rozłożony trójdźwięk, wobec czego przyjąć należy, że region ten jest pod silnym wpływem pomorskiej bazuny, instrumentu o skali alikwotowej, którym jeszcze dzisiaj posługują się rybacy na kaszubskich jeziorach, a przywiezionego do nas ze Skandynawii. Z tego też względu dominuje tryb durowy.”

Inne cech tej muzyki jakie podaje ksiądz Łęga to:

• duża ilość walców, to dowód na wpływ muzyki miejskiej na melodykę ludową
• brak chromatycznych zwrotów i ozdobników
• ambitius melodii nie przekracza oktawy i zawsze operuje średnią skali ludzkiego głosu
• rytmika muzyki jest prosta
• zaś jej charakter skłania przeważnie ku beztroskiej piosence i tańcu.

…
(W trakcie przygotowywania)