Pieśni miłosne i zalotne

Grzybieńskie pole

1. Grzybieńskie pole z Głażewskim się schodzi, – Powiedz mi moja dziewczyno, kto do Ciebie chodzi.
2. Do mnie nikt nie chodzi, sam Pan Bóg nade mną, – Tylko ten mój, najmilejszy, co tańcował ze mną.
3. Poszła do ogrodu, nazbierała gruszek, – Co spojrzała, to płakała, już krótszy fartuszek.
4. Nie płacz, dziewczę, nie płacz, nad krótkim fartuszkiem, – Ja Ci kupię kolebeczkę ze złotym łańcuszkiem.
5. A choćbyś mi kupił ze szczerego złota, – To już mi się nie powróci moja droga cnota.
6. Ty synu karczmarski, nie zachodź ty do mnie, – Bo ty szukasz z tysiącami, nie znajdziesz tych u mnie.
7. U mnie jesta tysiąc ten wianek na głowie – I ta jedna sukieneczka, co ją mam na sobie.

Informowała Pani Franciszka Kamińska z Grzybna (ok. 1913r. – źr. Ziemia Chełmińska – W.Łęga)


Nie widać kochanka

1. Szumi gaj, szumi gaj, – Szumi leszczyneczka, – Nie widać, nie słychać – Mego kochaneczka.
2. Czy mi go, czy mi go, – Wojenka zabiła? – Czy mi go, czy mi go – Inna odmówiła?
3. A jak mi go odmówiła, – Niech ji Bóg da szczęście – A i mnie, a i mnie – Dopomoże jeszcze.
4. Dunaju, Dunaju, – Czy on się kołysze? – A mój najmilejszy – Do mnie listy pisze.
5. Oj nie pisz, oj nie pisz, – Nie będę czytała, – Bom ciebie, bom ciebie – Szczerze nie kochała.
6. Kochałaś, kochałaś, – Nie zapieraj tego, – Bo widział sam Pan Bóg – Z nieba wysokiego.

Podała Marta Malankowska z Grzybna (ok. 1913r. – źr. Ziemia Chełmińska – W.Łęga)

Z Torunia jadę

1. Z Torunia jadę dziewczyno, z Torunia jadę. Uścielże mi łóżeczko, co się układę.
2. Nie wysoko ściel dziewczyno, nie wysoko ściel. Krótkie różki u poduszki, bo ja sierota.
3. Czemu nie orzesz, chłopaku, czemu nie orzesz? Czy ci konie nie chcą chodzić, albo nie możesz?
4. Orałbym ja ci, dziewczyno, orałbym ja ci. Żebyś konie poganiała, w poganianiu buzi dała, orałbym ja ci.
5. Jeszcześ maluśki, chłopaku, jeszcześ maluśki. Tobyś ty mnie nie dosięgnął, do mojej buźki.
6. Przystawię stołka, dziewczyno, przystawię stołka. I uściskam, ucałuję, gdyby aniołka.

Podała Pani Kańczewska z Wybcza (ok. 1913r. – źr. Ziemia Chełmińska – W.Łęga)